از آنجا که امروزه در کشور ما تاسیس کارخانجات سیمان که با بهره گیری از سرمایه گذاری های کلان انجام می گیرد. معمولا با اشتغال زایی و جوانب اقتصادی دیگر همراه است توسعه ی صنعت سیمان روندی رو به رشد را طی می کند. اما در راستای این منافع اقتصادی آسیبهای زیست محیطی ناشی از کارخانجات سیمان اجتناب ناپذیر است.

این آسیبها شامل آلودگی هوا، آلودگی آبهای زیر زمینی منطقه، از یبن رفتن پوشش گیاهی و … می باشد.

برخی از عواملی که سبب ایجاد آلودگی می گردند عبارتند از :

•  گرد و غبار ناشی از فرایند آسیا کردن مواد اولیه
• گازهای متصاعد شده نظیر NOx و SOx که از احتراق سوختهای مورد نیاز نظیر نفت و ذغال سنگ برای مشعل کوره حاصل می شوند.
• عناصر سنگین موجود در مواد آهکی و رسی و همچنین سوختهای کوره که در گازهای کوره آزاد می شوند.
• آزاد شدن یک سری مواد آلی و فلزات سمی از سوختن باطله های نفتی و ارگانیکی موجود در مواد اولیه . برای جلوگیری از آلودگی های نامبرده راهکارهایی را میتوان در نظر گرفت تا این اثرات به حداقل خود برسد.

از جمله اقدامات قابل انجام

1. جمع آوری و بازیابی گرد و غبار ناشی از آسیا کردن مواد اولیه
2. ایجاد سیستمهای تخلیه ی مناسب به همراه
3. HOOD- جریان هیدرولیکی مناسب و سیستمهای کنترل کننده بیرون راننده برای کم کردن مقدارمواد معلقی که به بیرون حمل می شود.
4. استفاده از سوختهایی که شامل حداقل NOx و SOx باشد.
5. استفاده حتی الامکان از پروسه ی خشک به جای تر
6. استفاده از شعله ی احیایی برای کاهش مقدار NOx و سایر ترکیبات سمی برای فراهم آوردن توجیهات اقتصادی و زیست محیطی توام در صنعت سیمان نیاز به یک ترکیب قوی از راهکارهای مناسب پیشگیری کننده از آلودگی های محیط زیست و فعالیتهایی که از نظر اقتصادی نیز توجیه پذیر باشد مورد نیاز است.